De aanleiding

“De aanleiding was heel persoonlijk. Mijn tweede zwangerschap, nu 11 jaar geleden, was zeer problematisch en had een tragisch einde. Mijn zoontje overleed en toen ik uit het ziekenhuis kwam, ging het lange tijd niet goed moet mij. Achteraf denk ik dat ik een posttraumatisch stresssyndroom had. Maar hoe dan ook, ik ontdekte hoe fijn het was om in de natuur te zijn. Hoe helend dat was. Ik begon met een volkstuin en na verloop van tijd dacht ik: ‘Als dit heilzaam is voor mij, zal het ook voor andere mensen goed zijn.’ Ik zette mijn droom op papier. Ik wil een ontmoetingsplek creëren in de natuur, waar volwassenen en kinderen kunnen herstellen. Waar ze de positieve effecten van de natuur op hun gezondheid kunnen ervaren. En waar ze kunnen leren voor zichzelf te zorgen en voor de omringende natuur. Vanuit de filosofie: ‘van buiten word je beter’. Ik ging op zoek naar mogelijkheden. Ik vond een stuk grond van 2 hectare dat ik kon huren van de gemeente. Samen met twee anderen richtte ik de stichting BuitenLeeft op. We gingen in 2014 van start.”

De aanpak

“Ons concept dient meerdere doelen. Enerzijds verbouwen we – met hulp van vele vrijwilligers – groenten, fruit en bloemen op basis van biologisch-dynamische principes. Dus zonder kunstmest en gifstoffen. Inwoners uit Delft en omgeving kunnen een oogstaandeel kopen, waarmee ze op gezette tijden zelf groente en fruit oogsten. Tegelijkertijd is BuitenLeeft een plek om te genieten en te ontspannen door lekker in de buitenlucht met je handen te werken. En een plek om te herstellen als je door een moeilijke periode heengaat.
Via allerlei fondsen krijgen we subsidie om spullen aan te schaffen: gereedschap, kassen, regentonnen en een tent om in de schaduw te pauzeren. Maar geen enkel fonds biedt budget voor de exploitatiekosten, zoals de huur en gas, water en licht. De verkoop van de oogstaandelen is bij lange na niet genoeg om die kosten te dekken. Om inkomsten te genereren bieden we coachingstrajecten. Ik ben omgeschoold tot geaccrediteerd coach en begeleid mensen die willen re-integreren na ziekte of op een omslagpunt staan in hun leven. Met deze inkomsten kunnen we de kosten dekken.”

De resultaten

“De zelfoogsttuin slaat aan, we hebben dit jaar meer dan 150 oogstaandeelhouders. Voor het onderhoud van het landgoed kunnen we rekenen op meer dan 40 vrijwilligers. Daarnaast leveren nog zo’n 200 mensen hand-en-spandiensten. De reïntegratie- en coachingstrajecten zijn succesvol mede door het bezig zijn in en met de natuur. Maar het blijft een flinke uitdaging. Ik werk meer dan 40 uur per week en haal er voor mezelf nog geen inkomen uit, ook omdat we veel hebben geïnvesteerd in het mooier maken van deze plek. Ook de toekomst is onzeker. Het huurcontract is gelukkig met vijf jaar verlengd, maar deze grond is zeer gewild, onder andere bij projectontwikkelaars. Voorlopig mag er niet in het buitengebied worden gebouwd. Maar niemand kan in de toekomst kijken; ik hoop dat de stadstuinderij niet wordt opgeofferd ten behoeve van woningbouw. Gelukkig groeit het bewustzijn dat we natuur heel hard nodig hebben. Het is cruciaal voor ons welzijn. Ook hechten steeds meer mensen waarde aan eerlijk verbouwd voedsel. Dat is hoopgevend. Dus ik houd goede moed.”