Je collega op de deurmat

Dat zou wat zijn zeg: ligt daar opeens je collega op de deurmat. Ja, collega. Zo iemand die je begin 2020 bijna dagelijks zag. Meestal op kantoor. Je besprak even of dat recept met zalm gisterenavond was gelukt. Hoe de ouderavond was verlopen. En je liet je door de modieuze types inspireren voor je volgende kledingaanschaf. Je besefte het niet, maar eigenlijk deelde je soms meer met je collega’s dan met je huisgenoten en familie. Maar je nam het voor lief, je collega was er gewoon, die hoorde bij je werk op kantoor, en dat was er ook gewoon.

Díe collega dus. Hij verdween opeens toen je door een of ander besmettelijk virus aan je keukentafel moest gaan werken. Of op zolder. Of op je slaapkamer. Aanvankelijk geen probleem. Van elke dag vroeg op en naar kantoor in de file, samengeperst in een volle trein of staan blauwbekken bij een bushalte werd je ook niet blij. Sterker nog: het was een verademing. Je maakte meters in je werk, ontdekte dat vergaderen ook prima online kan, hield tijd over – in elk geval reistijd – en besteedde die aan zaken en mensen die al langer om wat aandacht vroegen. Win-win-win.

Dat was éven leuk. En voor een goed doel bovendien, dus geen gepiep. Maar de dagen werden weken en de weken werden maanden. Al bijna twaalf maanden – een heel jaar! – verplaats je je van de slaapkamer naar de keukentafel en weer terug. Je computer voortdurend in je blikveld. Het werk is overal en je komt er niet van los. Want met
15 seconden afkicktijd van ‘kantoor’ naar huis red je het niet. Zo relaxed als het allemaal begon in je pyjama achter je computer, zo lusteloos en ongeïnspireerd start je nu je werkdag. Hoelang gaat dit in hemelsnaam nog duren, vraag je je af…

Je wilt je collega’s terug!! Wat doen ze, wat denken ze, hoe houden zij de moed erin? Vielen ze maar op de deurmat. Een van elke afdeling. Gegoten in een personeelsblad, ieder met z’n eigen verhaal. Een verhaal waarin staat wat hén bezighoudt, wat ze beleven en hoe zíj het fiksen. Dan weet je weer dat je erbij hoort, dat je echt gewaardeerd wordt. Wat zou dat een gaaf cadeautje zijn.

Is het niet de hoogste tijd voor een personeelsmagazine? Bekijk onze aanpak.